Staartje wil ook wat zeggen..

Als laatste ben ik geboren, ze noemen me staartje, omdat ik groene nagellak op mijn staart heb; dan word ik niet verwisseld met mijn lieve broertje die nagellak op zijn rechter dijbeen heeft. Eigenlijk heet ik Pithou, het toetje van het nest, niet alleen qua uiterlijk maar ook innerlijk, een toetje van een hondje. Ik ben klein en compact gebouwd, net zo knap als mijn moeder. Verder eet ik langzaam, maar lik wel mijn hele bakje leeg. Samen met een van mijn zusjes nemen we daar lekker de tijd voor. Inmiddels hebben we iets heel erg leuks ontdekt. Ons baasje legt ongeveer ieder uur een schone krant in de werpkist om onze plasjes etc. op te doen. Een paar dagen geleden begonnen we ieder aan een kant van de krant te trekken, dat is leuk, dan scheurt-ie in stukken en het liefst blijven we doorscheuren totdat er overal snippertjes liggen. Ach, ons baasje ruimt het toch allemaal weer netjes op, vindt ze hartstikke leuk, dus hoe meer kranten ze neerlegt hoe gekker wij worden van plezier.
Inmiddels is er voor de werpkist een hek van 1 bij 1 meter gezet, we kunnen nu buiten de werpkist lekker spelen en slapen. We zijn blij met wat meer ruimte, want we groeien allemaal zo goed. Ik ben heel trots op mijn zussen en broertjes, het zijn goeie maatjes, behalve als ze aan mijn oor hangen. Dan piep ik als een speenvarken, net als bij mij zijn nu al hun tandjes doorgekomen en dat doet een pijn als ze daarmee happen! Mama is ook niet zo blij met die tandjes, wij mogen bijna niet meer aan haar tepels zuigen, ze gromt zelfs tegen ons als we te hard happen. Tot de volgende keer………